Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Μηδέν

Θύμα , θυμός και έπειτα κενό ...όχι άδεια .
Κάθε βράδυ , χρόνια τώρα , συνεχίζω να στέλνω νοερά καληνύχτες και ευχές σε ανθρώπους που αγάπω-αγάπησα ,συνεχίζω να ρωτάω τον ευατό μου αν είναι η κατάλληλη στιγμή για να φύγω-σπάνια είναι-και προτού όλα αυτά έχω ήδη συνομιλήσει με τον άνθρωπο που βλέπω στον καθρέφτη .
Μάταιο πολλές φορές ..τι να σου κάνει και ένας καθρέφτης , μήπως δεν ξέρεις ποιός είσαι ? ''Αντε και σου είπε ,θα αλλάξεις ? Δίνεις υποσχέσεις στον ευατό σου σε στιγμές δύσκολες , αλλά καταβάθος ξέρεις και ο ίδιος πως ποτέ δεν τηρείς , γιατί ο άνθρωπος δεν αλλάζει ή και να αλλάξει θα γίνει πάλι κάτι που έκρυβε βάθια μέσα του , που ίσως και ο ίδιος δεν ήξερε .Φτίαχνουμε μικρους , μικρους κύκλους που πότε τους κλείνουμε εμείς και πότε τους κλείνουν άλλοι για μας , τις περισσότερες φορές με βίαιο τρόπο .Επαναλαμβανόμαστε ξανά και ξανά στα λάθη και στις πράξεις .
Κενό .Όχι άδεια .
Γεμάτη απο αγάπη και ελπίδα πως υπάρχει κατι εκεί έξω ,που να αξίζει να πιστέψω σε αυτό .
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου